Na een winter lang binnen te 'overwinteren' is het buitenleven weer helemaal op gang gekomen, en zo ook de projecten in mijn tuin, straks daarover meer. Vandaag ook: slakken op transport, waterkevers, tjiftjaffen en meerkoetkoppel 5.
Bijzonder deze week
Mijn tuin wordt regelmatig bezocht door een twintigtal vogelsoorten. Het gebeurt echter zelden dat ik een compleet nieuwe vogelsoort voor mijn tuin zie. Onlangs gebeurde het weer: de tjiftjaf.
Kort na het verschijnen van het vorige artikel, werd er in mijn tuin dit gevonden. Het is een nest van een vogel dat uit een boom moet zijn gevallen.
En dan nog iets: in een kleine vijver op het grasland tussen de ratten- en grote vijver in in het Kikkerbos, speurde ik gisteren naar dierenleven in deze andere wereld. Voor het eerst dit jaar zag ik weer rugzwemmers en schaatsenrijders.
Het dagboek van...
De meerkoeten:Toen ik gisteren in het Kikkerbos binnenkwam, zag ik meteen dat koppel 4 terug hun oude nestplaats had ingenomen, en er begonnen was aan de bouw van het nest. Ik vroeg me dus af of het nieuwe koppel, dat ik voor het gemak als 'koppel 4' had bestempeld, nog in de rattenvijver zou zitten. Ja, zou blijken. Dat koppel staat nu dus bekend onder de naam 'koppel 5'. Het is de eerste keer sinds dat ik de koppels ben beginnen te nummeren dat ik aan vijf kom.
 |
| Het nest van koppel 3 wordt al indrukwekkend. Ik was getuige van de wissel van de wacht. |
De eenden:
Op de grote vijver was het erg leeg: ik zag slechts twee krakeenden en één kuifeend, naast de meerkoeten, waterhoen en een stuk of twee eenden.
De nijlganzen waren weer aan de rattenvijver te vinden, met hun drie kuikens. Toen ze, opgeschrikt door een wandelaar, het water ingingen, greep ik mijn kans om naar de houten platforms te gaan waar ze vaak zitten. Die zaten helemaal onder de stront.
De bosvogels van het Kikkerbos:
Je kan op dit moment echt niet meer om de tjiftjaffen en koolmezen heen, overal kom je ze tegen, een deuntje fluitend. Zo is het bijna nooit stil in het Kikkerbos. Enkel als je dieper het bos in gaat. Om de nijlganzen niet te verstoren, liep ik een eindje om door het bos. Een anders, stille wereld, waar je enkel het geluid van je eigen voetstappen hoort. En wederom zag ik een eindje voor me een gaai vliegen.
De tuin, een seizoen lang
In geen enkel natuurreservaat komen we zo vaak als in onze eigen tuin. Je kan er bijzondere soorten zien, zoals in elk natuurreservaat. Maar ook is er natuurbeheer nodig. De voorbije jaren probeerden we onze tuin zo natuurlijk mogelijk in te richten, om de biodiversiteit te verhogen. We bouwden een takkenmuur, lieten de natuur de vrije gang in wilde hoekjes, voederden de vogels, plaatsen insectenhotels en nestkastjes etc. Eergisteren zijn we begonnen met de eerste fase van het inrichten van een vlindertuin. Daarvoor moesten we een wild hoekje ontmantelen, en verplaatsen naar ergens anders. Na het verwijderen van de planten en de hopen materiaal, ging er een verborgen wereld open: pissebedden, spinnen, regenwormen en slakken. Veel slakken. Het lag er vol met lege en gevulde slakkenhuisjes. En ik voelde me verplicht om alle levende slakken mee te verhuizen. Zo transporteerde ik ze, en ging ik vele keren heen en weer met slakken...
Ook trof ik een gigantische regenworm aan: hij was wel zo'n 20 centimeter lang.
We verplaatsten ook een struik naar onze kersverse vlindertuin, en vandaag begonnen we met zaaien.
 |
| Zo ziet het eerste deeltje van de vlindertuin er vandaag uit, na het zaaien. |
De trailcam
Eindelijk dacht ik er aan om mijn trailcam eens op te hangen. Ik begon bescheiden, in mijn eigen tuin. Merel, huismus, heggenmus, houtduif en Turkse tortel passeerden de revue, alsook de egel. Hier een korte compilatie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten