Dit artikel uit 2015 is na aanpassingen terug van weggeweest.
Dierentuinen hebben dieren. Anders zijn het natuurlijk geen dierentuinen. Ze hebben soorten van de kleinste mier tot de grootste olifant, honderden soorten soms wel. Maar bij elke dierentuin heb je wel van die speciale soorten, soorten die er bovenuit steken. Soorten die een speciale betekenis hebben gekregen voor deze dierentuin. Ze hebben er bv. een primeur mee gehaald, ze hebben er goede kweekresultaten mee gehaald of ze beheren het stamboek. In deze reeks laat ik je kennis maken met de iconen van een reeks dierentuinen. In de eerste aflevering zien we een top 9 van de iconen van ZOO Antwerpen.
donderdag 24 december 2015
woensdag 23 december 2015
Dit wordt het jaar van de waarheid
Dit artikel uit 2015 is na aanpassingen terug van weggeweest.
Hallo allemaal,
Hallo allemaal,
2015 is weer bijna ten einde gelopen. 2016 belooft een onwaarschijnlijk spannend jaar te worden. Maar voor we daaraan beginnen blikken we natuurlijk nog eens terug op het voorbije jaar.
Vorig jaar dachten we dat 2015 vooral het jaar zou worden van de twee olifantjes die geboren zouden worden in Planckendael, eindelijk. We weten allemaal van baby Q, het mannetje dat het niet heeft gehaald. Gelukkig was er ook Qiyo, dochter van Khaing Phyo Phyo. Van de hele baby K-gekte hebben we bij de Q-baby niet zo veel gezien. Bij baby Q was dat logisch, maar ook bij Qiyo is er amper iets van publiciteit geweest en ging er amper persaandacht naar. Hetzelfde was het geval bij de andere belangrijke geboortes: bij de reuzenmiereneters wás er misschien helemaal geen geboorte en de neushoorn werd nog niet zo lang geleden geboren, maar er is nog steeds geen foto verschenen. Bij de flamingo's waren er wel eindelijk nog eens eigen kuikens.
Bij Qiyo ging het dus goed in 2015, maar in Rotterdam zitten ze met de handen in het haar. Vele jonge Aziatische olifanten stierven dit jaar aan het herpesvirus, dat jaarlijks slachtoffers maakt in de Europese populatie. Er is geen vaccin, dus de stamboekhouder weet niet echt wat er aan te doen. Qiyo behoorde dus tot het beste nieuws voor de Aziatische olifant in Europa: vrouwtje én zuiver Indisch. De oude Blijdorp-kudde, die nu in Dublin staat, verwelkomde drie kalfjes en in Rotterdam zelf kwam er een stiertje ter wereld.
donderdag 5 november 2015
Coming soon... Wombat & Co
Hallo allemaal!
Het is een tijdje stil geweest op deze blog, maar hier ben ik weer met iets nieuws. Oplettende lezers hebben misschien gezien dat we nu een paginalint hebben, en dat je naast de startpagina naar de pagina 'Wombat & Co' kunt klikken.
Na verschillende dierentuinverslagen hier besloot ik om van deze tweede pagina een soort reisgids te maken met een deel van de zoos die ik al heb bezocht. Ik maak van elke dierentuin een soort overzicht, met mijn mening, de typische diersoorten, de topattracties, wat je zeker niet mag missen, tips, de leukste plekjes,... Rechts komt er een kaart waarop je kan zien welke dierentuinen bij jou in de buurt in de website zijn opgenomen. Vanaf de kaart kan je doorklikken naar website, artikel en foto's van de dierentuin in kwestie.
Momenteel is de site nog in opbouw en valt er nog niet veel te zien (behalve ons gloednieuwe logo, en ook de blog heeft een nieuw logo). Binnenkort zet ik hopelijk de eerste dierentuin online. Hieronder een voorsmaakje van die eerste dierentuin...
Tot ziens!
Raf
Het is een tijdje stil geweest op deze blog, maar hier ben ik weer met iets nieuws. Oplettende lezers hebben misschien gezien dat we nu een paginalint hebben, en dat je naast de startpagina naar de pagina 'Wombat & Co' kunt klikken.
Na verschillende dierentuinverslagen hier besloot ik om van deze tweede pagina een soort reisgids te maken met een deel van de zoos die ik al heb bezocht. Ik maak van elke dierentuin een soort overzicht, met mijn mening, de typische diersoorten, de topattracties, wat je zeker niet mag missen, tips, de leukste plekjes,... Rechts komt er een kaart waarop je kan zien welke dierentuinen bij jou in de buurt in de website zijn opgenomen. Vanaf de kaart kan je doorklikken naar website, artikel en foto's van de dierentuin in kwestie.
Momenteel is de site nog in opbouw en valt er nog niet veel te zien (behalve ons gloednieuwe logo, en ook de blog heeft een nieuw logo). Binnenkort zet ik hopelijk de eerste dierentuin online. Hieronder een voorsmaakje van die eerste dierentuin...
Tot ziens!
Raf
zondag 30 augustus 2015
Broeddagboek #8 (jg.1)
Hallo allemaal,
Als ik nu door het Kikkerbos wandel, merk ik dat het broedseizoen voorbij is. De kuikens bij koppel 3 zijn uitgevlogen, de grote vijver lijkt elke keer leger, de nijlganzen brengen niet meer zo veel tijd door in het Kikkerbos en van de grote bonte spechten is er geen spoor meer. Het wordt dus tijd om af te sluiten. Maar niet zonder deze slotaflevering.
Fototoestel of verrekijker meenemen doe ik al niet meer, maar laat het toch duidelijk zijn: dit jaar was een groot succes. Tientallen kuikens zagen het levenslicht, waaronder ook dodaarzen. Voor het eerst zag ik er ook jonge vissen. Maar hoe is het afgelopen met al deze dieren? Laten we beginnen bij de meerkoeten. Een terugblik...
Bij koppel 1 verwachtte ik natuurlijk kuikens, maar die leken maar niet te komen. Uiteindelijk, na lang broeden, lukte het toch. En nu, bij mijn voorlaatste bezoek, zag ik nog steeds een paar kuikens bij hun, drijvend op de rattenvijver.
Koppel 2 had maar liefst zes kuikens. Het was soms wat lastig om ze te zoeken, aangezien ze de grote vijver moesten delen met allerhande andere vogels. Deze kuikens waren de eerste van het jaar, dus altijd bijzonder.
Koppel 3 dan. Ik had ze in het begin zelfs niet opgemerkt. Ze leken onopvallend, maar ze ontpopten zich tot dé sterren van het seizoen. Nergens anders ben ik zolang blijven staan/zitten om te kijken naar de kuikens. Ik zag de zes een hele evolutie doormaken. Naar het einde toe verjoegen ze zelfs al indringers. En dan plots, waren ze er niet meer. Ze hadden het ouderlijk nest verlaten. Maar nu nog steeds zie ik de ouders op de rattenvijver.
Koppel 4 was veruit het lastigste om te observeren, en naar mijn weten zijn er ook nooit kuikens geweest. Naar het einde toe zag ik zelfs geen meerkoet meer broeden, daar helemaal achteraan op de grote vijver.
Bij de waterhoenen zag ik wel eens kuikens, maar ze leken steeds te verdwijnen. Toch is blijkbaar niet alles mislukt, want in de buurt van de rattenvijver zie ik wel juveniele waterhoenen. Waar ze als kuiken dan hebben uitgehangen, kan ik enkel naar raden.
De wilde eenden brachten echter de meeste kuikens voort. Zo veel, dat ik na verloop van tijd niet eens de moeite meer deed om te tellen. Het was onmogelijk om vat te krijgen op het aantal dat hier in de loop van tijd is uitgekomen.
De nijlganzen waren misschien wel de grootste pechhebbers van het seizoen. Slechts één van de vijf kuikens is nog in leven. En ik zie het trio niet enkel in het Kikkerbos, ook op een weide bij een boerderij wat verderop heb ik ze gespot.
De dodaarzen dan, de verrassing van het jaar. Van iets wat ik waarschijnlijk maar één keer ging zien, over een vaste gast, naar broedvogel met kuikens. Ik zie er nog steeds.
Bij de ijsvogel is het bij twee waarnemingen gebleven, al weet ik ook van anderen dat ze hem/haar hebben gezien. Ook hier was ik verrast om het te zien verschijnen.
Na het uitvliegen van de jongen, waren de grote bonte spechten niet meer te zien, in het Kikkerbos tenminste.
Bij zowel de krakeenden, de groene specht als de vos bleef het bij één keer. Later heb ik ze nooit meer gezien. De gaai was ook maar zelden te zien. De koolmezenfamilie zag ik regelmatiger.
En dan toch nog even een nieuwe aanvulling. Ik heb jullie 'verteld' over de vele kleine vissen die ik in de rattenvijver had gezien. Later bleken die niet uitgezet te zijn, maar waren vissen vanuit het nabijgelegen kanaal de vistrap opgezwommen, en hier hadden ze dan ook kleintjes. De kikkers die in de buurt leefden, zag ik steeds minder naarmate de tijd vorderde.
Hier zijn we dan aan het einde gekomen. Ik vond het een prachtig broedseizoen. Nog nooit ben ik zo veel naar het Kikkerbos gegaan om te kijken naar de dieren: op het hoogtepunt soms twee keer per week. O ja, en nog iets. Jullie lezen al de hele tijd '(jg.1)' in de titel. Nou ja, misschien doe ik het volgend jaar wel opnieuw. Al zal het de tweede keer vast te veel van hetzelfde zijn. Ik hoop in ieder geval dat het volgend jaar opnieuw zo mooi wordt.
Raf
Als ik nu door het Kikkerbos wandel, merk ik dat het broedseizoen voorbij is. De kuikens bij koppel 3 zijn uitgevlogen, de grote vijver lijkt elke keer leger, de nijlganzen brengen niet meer zo veel tijd door in het Kikkerbos en van de grote bonte spechten is er geen spoor meer. Het wordt dus tijd om af te sluiten. Maar niet zonder deze slotaflevering.
Fototoestel of verrekijker meenemen doe ik al niet meer, maar laat het toch duidelijk zijn: dit jaar was een groot succes. Tientallen kuikens zagen het levenslicht, waaronder ook dodaarzen. Voor het eerst zag ik er ook jonge vissen. Maar hoe is het afgelopen met al deze dieren? Laten we beginnen bij de meerkoeten. Een terugblik...
Bij koppel 1 verwachtte ik natuurlijk kuikens, maar die leken maar niet te komen. Uiteindelijk, na lang broeden, lukte het toch. En nu, bij mijn voorlaatste bezoek, zag ik nog steeds een paar kuikens bij hun, drijvend op de rattenvijver.
Koppel 2 had maar liefst zes kuikens. Het was soms wat lastig om ze te zoeken, aangezien ze de grote vijver moesten delen met allerhande andere vogels. Deze kuikens waren de eerste van het jaar, dus altijd bijzonder.
Koppel 3 dan. Ik had ze in het begin zelfs niet opgemerkt. Ze leken onopvallend, maar ze ontpopten zich tot dé sterren van het seizoen. Nergens anders ben ik zolang blijven staan/zitten om te kijken naar de kuikens. Ik zag de zes een hele evolutie doormaken. Naar het einde toe verjoegen ze zelfs al indringers. En dan plots, waren ze er niet meer. Ze hadden het ouderlijk nest verlaten. Maar nu nog steeds zie ik de ouders op de rattenvijver.
Koppel 4 was veruit het lastigste om te observeren, en naar mijn weten zijn er ook nooit kuikens geweest. Naar het einde toe zag ik zelfs geen meerkoet meer broeden, daar helemaal achteraan op de grote vijver.
Bij de waterhoenen zag ik wel eens kuikens, maar ze leken steeds te verdwijnen. Toch is blijkbaar niet alles mislukt, want in de buurt van de rattenvijver zie ik wel juveniele waterhoenen. Waar ze als kuiken dan hebben uitgehangen, kan ik enkel naar raden.
De wilde eenden brachten echter de meeste kuikens voort. Zo veel, dat ik na verloop van tijd niet eens de moeite meer deed om te tellen. Het was onmogelijk om vat te krijgen op het aantal dat hier in de loop van tijd is uitgekomen.
De nijlganzen waren misschien wel de grootste pechhebbers van het seizoen. Slechts één van de vijf kuikens is nog in leven. En ik zie het trio niet enkel in het Kikkerbos, ook op een weide bij een boerderij wat verderop heb ik ze gespot.
De dodaarzen dan, de verrassing van het jaar. Van iets wat ik waarschijnlijk maar één keer ging zien, over een vaste gast, naar broedvogel met kuikens. Ik zie er nog steeds.
Bij de ijsvogel is het bij twee waarnemingen gebleven, al weet ik ook van anderen dat ze hem/haar hebben gezien. Ook hier was ik verrast om het te zien verschijnen.
Na het uitvliegen van de jongen, waren de grote bonte spechten niet meer te zien, in het Kikkerbos tenminste.
Bij zowel de krakeenden, de groene specht als de vos bleef het bij één keer. Later heb ik ze nooit meer gezien. De gaai was ook maar zelden te zien. De koolmezenfamilie zag ik regelmatiger.
En dan toch nog even een nieuwe aanvulling. Ik heb jullie 'verteld' over de vele kleine vissen die ik in de rattenvijver had gezien. Later bleken die niet uitgezet te zijn, maar waren vissen vanuit het nabijgelegen kanaal de vistrap opgezwommen, en hier hadden ze dan ook kleintjes. De kikkers die in de buurt leefden, zag ik steeds minder naarmate de tijd vorderde.
Hier zijn we dan aan het einde gekomen. Ik vond het een prachtig broedseizoen. Nog nooit ben ik zo veel naar het Kikkerbos gegaan om te kijken naar de dieren: op het hoogtepunt soms twee keer per week. O ja, en nog iets. Jullie lezen al de hele tijd '(jg.1)' in de titel. Nou ja, misschien doe ik het volgend jaar wel opnieuw. Al zal het de tweede keer vast te veel van hetzelfde zijn. Ik hoop in ieder geval dat het volgend jaar opnieuw zo mooi wordt.
Raf
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Aflevering 5
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Aflevering 5
Een week zonder al te veel gebeurtenissen. Verschillende nijlganzenkuikens verdwijnen.
Lees hier aflevering 5.
Aflevering 6
Het aantal eendenkuikens in het Kikkerbos explodeert. Bij de meerkoeten heeft koppel 1 eindelijk kuikens. Ook komen er dodaarzen uit het ei. Bij de nijlganzen blijft slechts één kuiken over. De ijsvogel laat zich opnieuw zien.
Lees hier aflevering 6.
Aflevering 7
Enkele weken na de 'kuikenexplosie' lijkt het broedseizoen stilaan zijn einde te bereiken. De vijver worden steeds leger.
Lees hier aflevering 7.
Lees hier aflevering 5.
Aflevering 6
Het aantal eendenkuikens in het Kikkerbos explodeert. Bij de meerkoeten heeft koppel 1 eindelijk kuikens. Ook komen er dodaarzen uit het ei. Bij de nijlganzen blijft slechts één kuiken over. De ijsvogel laat zich opnieuw zien.
Lees hier aflevering 6.
Aflevering 7
Enkele weken na de 'kuikenexplosie' lijkt het broedseizoen stilaan zijn einde te bereiken. De vijver worden steeds leger.
Lees hier aflevering 7.
maandag 27 juli 2015
Broeddagboek #7 (jg.1)
Hallo allemaal en welkom bij weeral een nieuwe aflevering van het broeddagboek! Ik ben terug van vakantie en dus werd het weer dringend eens tijd om naar het Kikkerbos te gaan.
Het broedseizoen is definitief door zijn hoogtepunt heen. De laatste maand zijn er amper kuikens geboren. Daarom zal dit één van de voorlopig laatste updates zijn. Al komt er aan het einde natuurlijk een groot overzicht.
Bij binnengaan kreeg ik al meteen een eerste blik op de grote vijver. Het was hier opvallend rustig. Nog niet zo heel lang geleden was hier nog een eendenkuikenexplosie geweest. Nu waren er slechts weinig vogels te zien. Twee dodaarzen, waaronder een jong, doken onder, kwamen boven, doken dan snel weer onder enz.
Een tijdje later kwamen we toe bij de moerasvijver, waar koppel 3 en hun jongen een jonge waterhoen wegjoegen. Dan is er van een vorig nest toch nog een jonge waterhoen voortgekomen. Eerst dacht ik slechts vijf kuikens meer te zien bij koppel 3, maar na grondig tellen bleek de familie toch uit acht leden te bestaan.
Langs de rattenvijver met zijn vele eenden dan maar doorgegaan naar koppel 1. Onderweg zagen we dat er weer waterhoenen uitgekomen zijn. Drie waterhoentjes zijn het. De ouders bleven dicht bij hen en de beschutting van overhangende bosjes. Uiteindelijk bij koppel 1 aangekomen, die een nieuw nest bouwen op een steenworp afstand van de waterhoentjes. Misschien komt er een tweede broedsel? Ik zag de twee ouders en waarschijnlijk één jong, die ook nestmateriaal kwam aanslepen.
Op de grote vijver was het nog steeds rustig. Wat dodaarzen, eenden, de drie overgebleven nijlganzen aan de kant, koppel 2 en hun jongen die uitzwermen over de vijver,... Een rustig tafereeltje.
We zijn al aan het einde. Ook in de volgende afleveringen heb ik waarschijnlijk niet veel meer te melden. Misschien dat er nog een tweede lading komt bij de meerkoeten, dat zou fijn zijn. Ik hou jullie op de hoogte!
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Aflevering 5
Het broedseizoen is definitief door zijn hoogtepunt heen. De laatste maand zijn er amper kuikens geboren. Daarom zal dit één van de voorlopig laatste updates zijn. Al komt er aan het einde natuurlijk een groot overzicht.
Bij binnengaan kreeg ik al meteen een eerste blik op de grote vijver. Het was hier opvallend rustig. Nog niet zo heel lang geleden was hier nog een eendenkuikenexplosie geweest. Nu waren er slechts weinig vogels te zien. Twee dodaarzen, waaronder een jong, doken onder, kwamen boven, doken dan snel weer onder enz.
Een tijdje later kwamen we toe bij de moerasvijver, waar koppel 3 en hun jongen een jonge waterhoen wegjoegen. Dan is er van een vorig nest toch nog een jonge waterhoen voortgekomen. Eerst dacht ik slechts vijf kuikens meer te zien bij koppel 3, maar na grondig tellen bleek de familie toch uit acht leden te bestaan.
Langs de rattenvijver met zijn vele eenden dan maar doorgegaan naar koppel 1. Onderweg zagen we dat er weer waterhoenen uitgekomen zijn. Drie waterhoentjes zijn het. De ouders bleven dicht bij hen en de beschutting van overhangende bosjes. Uiteindelijk bij koppel 1 aangekomen, die een nieuw nest bouwen op een steenworp afstand van de waterhoentjes. Misschien komt er een tweede broedsel? Ik zag de twee ouders en waarschijnlijk één jong, die ook nestmateriaal kwam aanslepen.
Op de grote vijver was het nog steeds rustig. Wat dodaarzen, eenden, de drie overgebleven nijlganzen aan de kant, koppel 2 en hun jongen die uitzwermen over de vijver,... Een rustig tafereeltje.
We zijn al aan het einde. Ook in de volgende afleveringen heb ik waarschijnlijk niet veel meer te melden. Misschien dat er nog een tweede lading komt bij de meerkoeten, dat zou fijn zijn. Ik hou jullie op de hoogte!
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Aflevering 5
Een week zonder al te veel gebeurtenissen. Verschillende nijlganzenkuikens verdwijnen.
Lees hier aflevering 5.
Aflevering 6
Het aantal eendenkuikens in het Kikkerbos explodeert. Bij de meerkoeten heeft koppel 1 eindelijk kuikens. Ook komen er dodaarzen uit het ei. Bij de nijlganzen blijft slechts één kuiken over. De ijsvogel laat zich opnieuw zien.
Lees hier aflevering 6.
Lees hier aflevering 5.
Aflevering 6
Het aantal eendenkuikens in het Kikkerbos explodeert. Bij de meerkoeten heeft koppel 1 eindelijk kuikens. Ook komen er dodaarzen uit het ei. Bij de nijlganzen blijft slechts één kuiken over. De ijsvogel laat zich opnieuw zien.
Lees hier aflevering 6.
dinsdag 30 juni 2015
Broeddagboek #6 (jg.1)
Hallo allemaal,
Intussen ben ik al 11 weken bezig met het volgen van de meerkoeten en co. En ik moet zeggen dat ik toch al wat heb gezien. Vorige week heb ik geen artikel gepost, want na de saaie aflevering 5 dacht ik twee weekjes te wachten voor ik een nieuw artikel schreef. In deze twee weken ben ik drie keer naar het Kikkerbos geweest, en er was weer genoeg te zien om een artikel over te schrijven. Welkom terug bij mijn broeddagboek!
Week 10
Ik zet hier even alle bijzonderheden op een rijtje:
Intussen ben ik al 11 weken bezig met het volgen van de meerkoeten en co. En ik moet zeggen dat ik toch al wat heb gezien. Vorige week heb ik geen artikel gepost, want na de saaie aflevering 5 dacht ik twee weekjes te wachten voor ik een nieuw artikel schreef. In deze twee weken ben ik drie keer naar het Kikkerbos geweest, en er was weer genoeg te zien om een artikel over te schrijven. Welkom terug bij mijn broeddagboek!
Week 10
Ik zet hier even alle bijzonderheden op een rijtje:
- Aandachtige lezers hebben misschien opgemerkt dat ik deze keer niet ben begonnen met een teller, en je zal al snel weten waarom. Bij binnenkomst wierp ik al even een blik op de grote vijver. Meteen wist ik dat de teller niet meer bij te houden was, want hier zag ik een zee aan eendenkuikens van alle leeftijden: groteren aan land, kleintjes die constant heen en weer zwommen. Misschien wel zestien zag ik er hier alleen zwemmen. Op de verdere wandeling zou dat aantal maar groeien en groeien tot de ontelbaarheid.
- Koppel 3 en hun kuikens waren weer veilig thuis in de moerasvijver. Ze zijn niet erg schuw, dus haalde ik mijn camera nog eens boven, met wisselvallige resultaten. Opnieuw geen foto's dus deze week.
- De kuikenexplosie leek maar niet te stoppen, want koppel 1 had eindelijk kuikentjes. Ik zag er twee bij het nest en minstens één onder mama/papa. Ik had het al vroeger verwacht, maar beter laat dan nooit. Dit alleen al maakte mijn dag goed. Koppel 1 heeft kuikens!
- Ook op de grote vijver hield het niet op: niet enkel stikte het hier van de eendenkuikens en de zes kuikens van koppel 2, door mijn verrekijker zag ik een koppeltje dodaarzen met kuikens! Drie à vier denk ik. Tot nog toe had ik altijd slechts één dodaars gezien, dus dit was een fantastisch om te zien!
- Er is echter ook minder goed nieuws: het aantal nijlganzenkuikens is opnieuw gedaald, er blijft er slechts één over.
Week 11
Alle bijzonderheden van mijn bezoek:
- Het werd in het begin een gewone wandeling, nijlganzen met één kuiken, eendenkuikens,...
- Toen ik bij de rattenvijver was, zag ik plots een vogel naar beneden duiken richting rattenviijver. Scherpe snavel, rosse buik en felblauwe rug. Overduidelijk: ik had de ijsvogel opnieuw gezien!
- Op de rattenvijver zag ik ook koppel 3 met hun voltallige kroost. Ze waren helemaal niet schuw en kwamen zelfs op me af.
- Koppel 1 zwom vrolijk rond met de kindjes, het zijn er vier!
- Op de grote vijver keek ik natuurlijk opnieuw uit naar koppel 2 en de dodaarzen. Deze keer zag ik één ouder en twee kuikentjes.
Week 12
Vier dagen later was ik er opnieuw:
- Gisteren heb ik niet veel bijzonders gezien, je kan echter wel zeggen dat ik de meeste kuikens heb gezien van alle meerkoeten en de dodaars met twee jongen. Bij de eenden weet je nooit exact wie je gaat zien, maar het is altijd leuk.
- Misschien toch één opmerking: je hebt vast al gelezen dat meerkoeten nogal kunnen uitvliegen tegen 'indringers'. Tot nu toe waren dat enkel de ouders, maar gisteren hielpen de kuikens van 3 hun ouders al mee met het verjagen van 'vijandige' eenden.
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Aflevering 5
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Aflevering 5
Een week zonder al te veel gebeurtenissen. Verschillende nijlganzenkuikens verdwijnen.
Lees hier aflevering 5.
Lees hier aflevering 5.
zondag 14 juni 2015
Broeddagboek #5 (jg.1)
Hallo allemaal,
Het leek al langer dan een week geleden, maar vandaag ben ik nog eens naar het Kikkerbos geweest om de evolutie op te volgen. Ik heb deze week niet zoveel merkwaardigs te melden. (Wel een klein bruin kikkertje :-).) Ik ben blij dat ik jullie deze keer wel wat meer foto's kan tonen.
Na week 8 hadden we dit op de teller:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Nijlgans: 5
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Koolmees: ?
Jammer genoeg staat de teller na week 9 al wat lager.
Op deze zonnige en drukke dag wandelde ik zoals gewoonlijk het Kikkerbos in. Te beginnen keek ik naar koppel 4. Het nest was niet bezet, maar dichter bij de kant was nu wel een ander nest met een meerkoet op. Koppel 4? Ook de dodaars zag ik hier een paar keer bovenkomen en terug wegduiken. Hij ging de hoek om, uit het zicht. Ik zou hem later wel zoeken.
Ik wandelde verder door het bos. Overal om me heen hoorde ik de geluiden van vogeltjes. Boven me vlogen vinken. Een tijdje later kwam ik aan de moerasvijver, waar het gewoonlijk interessant begint te worden. Behalve het geluid van de kwakende kikkers niets te bemerken, want koppel 3 zat met hun nog steeds volledige kroost in de rattenvijver. Ook bij hun is het rood op hun kopjes bijna helemaal verdwenen. Ze zijn nu al veel witter. Onderstaande foto is de meest toonbare die ik vandaag heb geschoten, en die daaronder toon ik omdat je daar alle kuikens op kunt zien.
Ik wandelde langs vele wilde eenden, waaronder zes kuikens, richting koppel 1, dat nog steeds trouw broedt. Onderweg stopte ik natuurlijk om naar de waterhoenen te kijken, maar hier zag ik vogels noch nest. Een beetje vreemd...
Op de rattenvijver zag ik trouwens ook nog de eendenmoeder met vijf kuikens. In totaal heb ik vandaag twaalf eendenkuikens geteld, maar mogelijk heb ik ze niet allemaal gezien. Ik laat de teller dus voorlopig nog op 21 staan.
Zo kwam ik al aan de grote vijver. Hier zag ik de nijlganzen, ik telde hun kuikens goed, maar er bleven er jammer genoeg slechts twee over. Eén van de zwaarste tegenslagen dit jaar al :-(. Gelukkig is de familie van koppel 2 wel nog steeds compleet. Toen ik richting de beek ging, zag ik de dodaars van dichter bij dan ik hem/haar ooit al had gezien. De dodaars dook nog sneller weg dan anders, waarschijnlijk omdat ik zo dichtbij kwam. In de beek zag ik een reusachtige kikker zwemmen. Daarna rustte hij even uit.
Ten slotte ging ik zoals gewoonlijk terug door het bos naar mijn vertrekpunt. Ik zag nog wat koolmeesjes en een konijntje. Verder heb ik eigenlijk niets meer te vertellen, dus hou ik het maar voor bekeken. Nu al? Ja, nu al! Tot de volgende keer dan maar. Ik hou mijn ogen open! En om af te sluiten, hier nog even een foto van een duif:
De teller staat nu op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3 (?)
Wilde eend: 21
Nijlgans: 2 (5)
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Koolmees: min. 2
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
Het leek al langer dan een week geleden, maar vandaag ben ik nog eens naar het Kikkerbos geweest om de evolutie op te volgen. Ik heb deze week niet zoveel merkwaardigs te melden. (Wel een klein bruin kikkertje :-).) Ik ben blij dat ik jullie deze keer wel wat meer foto's kan tonen.
Na week 8 hadden we dit op de teller:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Nijlgans: 5
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Koolmees: ?
Jammer genoeg staat de teller na week 9 al wat lager.
Op deze zonnige en drukke dag wandelde ik zoals gewoonlijk het Kikkerbos in. Te beginnen keek ik naar koppel 4. Het nest was niet bezet, maar dichter bij de kant was nu wel een ander nest met een meerkoet op. Koppel 4? Ook de dodaars zag ik hier een paar keer bovenkomen en terug wegduiken. Hij ging de hoek om, uit het zicht. Ik zou hem later wel zoeken.
Ik wandelde verder door het bos. Overal om me heen hoorde ik de geluiden van vogeltjes. Boven me vlogen vinken. Een tijdje later kwam ik aan de moerasvijver, waar het gewoonlijk interessant begint te worden. Behalve het geluid van de kwakende kikkers niets te bemerken, want koppel 3 zat met hun nog steeds volledige kroost in de rattenvijver. Ook bij hun is het rood op hun kopjes bijna helemaal verdwenen. Ze zijn nu al veel witter. Onderstaande foto is de meest toonbare die ik vandaag heb geschoten, en die daaronder toon ik omdat je daar alle kuikens op kunt zien.
Op de rattenvijver zag ik trouwens ook nog de eendenmoeder met vijf kuikens. In totaal heb ik vandaag twaalf eendenkuikens geteld, maar mogelijk heb ik ze niet allemaal gezien. Ik laat de teller dus voorlopig nog op 21 staan.
Zo kwam ik al aan de grote vijver. Hier zag ik de nijlganzen, ik telde hun kuikens goed, maar er bleven er jammer genoeg slechts twee over. Eén van de zwaarste tegenslagen dit jaar al :-(. Gelukkig is de familie van koppel 2 wel nog steeds compleet. Toen ik richting de beek ging, zag ik de dodaars van dichter bij dan ik hem/haar ooit al had gezien. De dodaars dook nog sneller weg dan anders, waarschijnlijk omdat ik zo dichtbij kwam. In de beek zag ik een reusachtige kikker zwemmen. Daarna rustte hij even uit.
De teller staat nu op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3 (?)
Wilde eend: 21
Nijlgans: 2 (5)
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Koolmees: min. 2
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Aflevering 4
Het Kikkerbos trekt wilde vissen aan. Het koppel nijlganzen heeft kuikens gekregen.
Lees hier aflevering 4.
zondag 7 juni 2015
Broeddagboek #4 (jg.1)
Hallo allemaal,
Vandaag ben ik weer eens gaan kijken in het Kikkerbos om te kijken naar de veranderingen, dus hier een korte update. De foto's zijn weer schandalig, toch heb ik er één bijgezet omdat jullie het nu al vier afleveringen volhouden zonder ook maar één foto.
De teller stond op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Ik begin mijn bericht voor vandaag als ik al een tijdje onderweg was, en ik binnenkwam tussen de moerasvijver links en de rattenvijver rechts. Koppel 3 en hun jongen waren weer eens op gezinsuitstap, want ze zwommen in de rattenvijver. Nu hebben ook zij een witte borst. Eén van de ouders kreeg het serieus aan de stok met een waterhoen. Gelijksoortige agressie zie je vaak als je meerkoeten regelmatig observeert. Ze deinzen werkelijk voor niets terug om hun jongen te beschermen. Helemaal in het hoekje van de rattenvijver, verscholen tussen de waterplanten, zat een hele school kleine vissen. Ik wist wel dat ze van de rattenvijver een visvijver gingen maken, en nu zijn de vissen blijkbaar vrijgelaten. Tussen de vissen zwommen ook kikkervisjes. Sommigen hadden nu ook al achterpoten.
Ik stapte verder langs vele eenden en keek toen naar het waterhoenennest. De kuikens verstopten zich tussen de dichte begroeiing, dus ik kon ze weeral niet echt tellen, maar het zijn er nog minstens twee. aan de andere kant van de vijver was een nieuw, leeg nest.
Op de rattenvijver zag ik ook de nijlganzen terug, en ze hadden een verrassing. Vijf kuikentjes werden weggeleid naar een veiligere plek door hun ouders. Op dezelfde vijver zag ik ook de drie eendenmoeders, waarvan ik bij één de kuikens niet kon tellen omdat ze achter haar op een hoopje lagen.
PS: Vanaf waar ik begon in dit artikel, tot bijna aan de vlinderweide, werden we gevolgd door een grijsgestreepte kat, die de hele tijd kwam flateren en de bosjes verkende.
De teller staat nu op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Nijlgans: 5
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Koolmees: ?
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
Vandaag ben ik weer eens gaan kijken in het Kikkerbos om te kijken naar de veranderingen, dus hier een korte update. De foto's zijn weer schandalig, toch heb ik er één bijgezet omdat jullie het nu al vier afleveringen volhouden zonder ook maar één foto.
De teller stond op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Ik begin mijn bericht voor vandaag als ik al een tijdje onderweg was, en ik binnenkwam tussen de moerasvijver links en de rattenvijver rechts. Koppel 3 en hun jongen waren weer eens op gezinsuitstap, want ze zwommen in de rattenvijver. Nu hebben ook zij een witte borst. Eén van de ouders kreeg het serieus aan de stok met een waterhoen. Gelijksoortige agressie zie je vaak als je meerkoeten regelmatig observeert. Ze deinzen werkelijk voor niets terug om hun jongen te beschermen. Helemaal in het hoekje van de rattenvijver, verscholen tussen de waterplanten, zat een hele school kleine vissen. Ik wist wel dat ze van de rattenvijver een visvijver gingen maken, en nu zijn de vissen blijkbaar vrijgelaten. Tussen de vissen zwommen ook kikkervisjes. Sommigen hadden nu ook al achterpoten.
Ik stapte verder langs vele eenden en keek toen naar het waterhoenennest. De kuikens verstopten zich tussen de dichte begroeiing, dus ik kon ze weeral niet echt tellen, maar het zijn er nog minstens twee. aan de andere kant van de vijver was een nieuw, leeg nest.
Op de rattenvijver zag ik ook de nijlganzen terug, en ze hadden een verrassing. Vijf kuikentjes werden weggeleid naar een veiligere plek door hun ouders. Op dezelfde vijver zag ik ook de drie eendenmoeders, waarvan ik bij één de kuikens niet kon tellen omdat ze achter haar op een hoopje lagen.
Langs de beek ging ik toen richting de grote vijver. De eendenmoeder en haar tien kuikens zwommen met me mee. In de beek waren ook weer dikkopjes. Aangekomen bij de grote vijver checkte ik meteen de kuikens van koppel 2. Hun kopjes waren niet eens meer rood, en de witte vlek op hun borst was groter geworden. Ze zijn op een week echt wel gegroeid! Verder kwam ook de dodaars soms eens boven, om meteen daarna weer weg te duiken.
Ten slotte nog iets over een vogelsoort waar ik het nog niet veel heb over gehad. Ik had wel al vaker groepjes koolmezen gezien en gehoord, maar nu waren ze beter zichtbaar en kon ik vaststellen dat ze jongen hadden.
PS: Vanaf waar ik begon in dit artikel, tot bijna aan de vlinderweide, werden we gevolgd door een grijsgestreepte kat, die de hele tijd kwam flateren en de bosjes verkende.
De teller staat nu op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Nijlgans: 5
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
Koolmees: ?
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Aflevering 3
Er vindt een ware geboortegolf plaats in het Kikkerbos. Raf gaat op zoek naar de grote bonte specht.
Lees hier aflevering 3.
donderdag 4 juni 2015
Broeddagboek #3 (jg.1)
De teller na week 6:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 10
Grote bonte specht: ?
Hallo allemaal,
Nu de eerste zes weken erdoor zijn is het maar eens tijd voor een grondige update. Week 7 is al een opvallende week, en we zijn nog maar halfweg. Mijn plan was om alvast wat foto's te maken voor de tweede aflevering, maar ik ben al geen goede fotograaf en neem er dan nog eens bij dat de vogels ver weg zwemmen als je eraan komt, dan krijg je rampzalige foto's.
Met dit plan sprong ik na school dus op de fiets, en samen met mijn vriend reed ik naar het 'Kikkerbos'. Eerst gingen we koppel 3 maar eens checken. Ze zaten dicht bij hun nest en alle zes de kuikens waren nog steeds aanwezig. We gingen te voet verder naar de grote vijver. De tien kuikens en hun moeder die ik vorige week al had gezien zwommen hier dicht bij de rand, maar ze waren veel schuwer als de meerkoeten en haastten zich weg als we eraan kwamen. De meerkoeten van koppel 2 waren verspreid: één ouder met drie kuikens hier, en één ouder met drie kuikens daar. De grootste verrassing wachtte me in de rattenvijver. Toen we er maar net bijkwamen, zagen we al twee eendenmoeders: één met zes kuikens en een andere met vijf. We wandelden verder langs de eenden, waterhoenen en het nog steeds broedende koppel 1, terug naar de fietsen. Mijn vriend vertrok, en ik bleef achter. Ik besloot alleen nog een rondje te maken, en dan wel heel alleen, want ondanks het mooie weer kwam ik geen mens meer tegen...
Ik besloot via de rattenvijver terug het bos in te gaan. En deze keer viel me nog iets anders op. Aan de overkant zag ik zwarte pluizenbolletjes. Op een waterhoenennest (ik heb het aangeduid op het grondplan voor jullie) zaten drie kuikens. Eén van de ouders kwam erbij. Ik wandelde verder; een van de eendenmoeders was met haar kroost op het droge gekropen. Ik zag een roodborst toen ik het bos in wandelde, tot ik bij de boom was waar de spechten nestelen. Hier wachtte ik een tijdje, maar mijn geduld is even slecht als mijn fotografische kwaliteiten dat zijn. Ik zag aan de grote vijver wel twee nijlganzen, die besloten het water in te gaan. Ook de meerkoeten van koppel 4 waren present. Nadat ik nog een gaai zag wegvliegen, volgde ik de oever vanop een afstand, tot ik bij een andere goede uitkijkplek kwam. Hier bleef ik een tijdje wachten. Ik zag de nijlganzen weer en even... zag ik de dodaars, die snel weer wegdook. Toen ik in het bos verder ging, dook voor me een jong vogeltje op: ik denk een roodborst.
Ik ging verder langs de grote vijver en een bosje met koolmezen, tot ik bij de beek kwam die het met de rattenvijver verbindt. Ik volgde de beek tot bij de rattenvijver. Het deed goed om weer eens dikkopjes te zien. Vorige week had ik ze niet gezien, en dat was de eerste keer. Langs de eendenmoeders, koppel 1 en het nest van de waterhoenen via de vele eenden naar de moerasvijver. Toen ging ik mijn fiets ophalen.
Toch was het nog niet voorbij. Een tijdje geleden had ik vanaf de bus ergens een nest van een meerkoet gezien, en dus reed ik hier ook maar eens heen. Ter plekke zag ik echter een nest bezet door een waterhoen. Verder was hier niets bijzonders op te merken. Ik fietste dus maar naar huis.
De teller:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 10
Grote bonte specht: ?
Hallo allemaal,
Nu de eerste zes weken erdoor zijn is het maar eens tijd voor een grondige update. Week 7 is al een opvallende week, en we zijn nog maar halfweg. Mijn plan was om alvast wat foto's te maken voor de tweede aflevering, maar ik ben al geen goede fotograaf en neem er dan nog eens bij dat de vogels ver weg zwemmen als je eraan komt, dan krijg je rampzalige foto's.
Met dit plan sprong ik na school dus op de fiets, en samen met mijn vriend reed ik naar het 'Kikkerbos'. Eerst gingen we koppel 3 maar eens checken. Ze zaten dicht bij hun nest en alle zes de kuikens waren nog steeds aanwezig. We gingen te voet verder naar de grote vijver. De tien kuikens en hun moeder die ik vorige week al had gezien zwommen hier dicht bij de rand, maar ze waren veel schuwer als de meerkoeten en haastten zich weg als we eraan kwamen. De meerkoeten van koppel 2 waren verspreid: één ouder met drie kuikens hier, en één ouder met drie kuikens daar. De grootste verrassing wachtte me in de rattenvijver. Toen we er maar net bijkwamen, zagen we al twee eendenmoeders: één met zes kuikens en een andere met vijf. We wandelden verder langs de eenden, waterhoenen en het nog steeds broedende koppel 1, terug naar de fietsen. Mijn vriend vertrok, en ik bleef achter. Ik besloot alleen nog een rondje te maken, en dan wel heel alleen, want ondanks het mooie weer kwam ik geen mens meer tegen...
Ik besloot via de rattenvijver terug het bos in te gaan. En deze keer viel me nog iets anders op. Aan de overkant zag ik zwarte pluizenbolletjes. Op een waterhoenennest (ik heb het aangeduid op het grondplan voor jullie) zaten drie kuikens. Eén van de ouders kwam erbij. Ik wandelde verder; een van de eendenmoeders was met haar kroost op het droge gekropen. Ik zag een roodborst toen ik het bos in wandelde, tot ik bij de boom was waar de spechten nestelen. Hier wachtte ik een tijdje, maar mijn geduld is even slecht als mijn fotografische kwaliteiten dat zijn. Ik zag aan de grote vijver wel twee nijlganzen, die besloten het water in te gaan. Ook de meerkoeten van koppel 4 waren present. Nadat ik nog een gaai zag wegvliegen, volgde ik de oever vanop een afstand, tot ik bij een andere goede uitkijkplek kwam. Hier bleef ik een tijdje wachten. Ik zag de nijlganzen weer en even... zag ik de dodaars, die snel weer wegdook. Toen ik in het bos verder ging, dook voor me een jong vogeltje op: ik denk een roodborst.
Ik ging verder langs de grote vijver en een bosje met koolmezen, tot ik bij de beek kwam die het met de rattenvijver verbindt. Ik volgde de beek tot bij de rattenvijver. Het deed goed om weer eens dikkopjes te zien. Vorige week had ik ze niet gezien, en dat was de eerste keer. Langs de eendenmoeders, koppel 1 en het nest van de waterhoenen via de vele eenden naar de moerasvijver. Toen ging ik mijn fiets ophalen.
Toch was het nog niet voorbij. Een tijdje geleden had ik vanaf de bus ergens een nest van een meerkoet gezien, en dus reed ik hier ook maar eens heen. Ter plekke zag ik echter een nest bezet door een waterhoen. Verder was hier niets bijzonders op te merken. Ik fietste dus maar naar huis.
De teller:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 3
Wilde eend: 21
Grote bonte specht: ?
Roodborst: 1
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Aflevering 2
Er worden steeds meer kuikens geboren. Raf heeft verder bijzondere ontmoetingen met specht, ijsvogel en vos.
Lees hier aflevering 2.
Broeddagboek #2 (jg.1)
Hallo allemaal,
Zoals gisteren gemeld moeten week 4, 5 en 6 er nog door voor ik grote updates kan plaatsen. En we hebben een aantal bijzonderheden in petto.
Week 4
De teller na week 3:
Meerkoet: 6
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Dit was een week vol verrassende aanwezigheden. Ik had al een grote bonte specht zien vliegen, en zag al meteen dat koppel 3 kuikentjes had. Eerst zag ik er twee aan de rand van het nest, waar één ouderdier op zat. Even later zag ik slechts één kuiken meer. Maar plots kwamen er twee hoofdjes vanonder het het dier op het nest uit, en even later nog drie. Zes kuikentjes dus in totaal. De volgende verrassing was een kuifeend op de rattenvijver, die ik de hele tijd goed kon observeren. De kuikens van koppel 2 waren er nog alle zes. Ook ontdekte ik vandaag een nieuw nest van de meerkoeten: 4. Een grote verrassing in de grote vijver was dit keer een dodaars! Hij dook de hele tijd onder en dan even weer boven. Toen ik terugwandelde naar de uitgang zag ik nog een groene specht vliegen, en nu wordt het helemaal gek. Op de terugweg naar huis zag ik boven hetzelfde riviertje waar ook een meerkoetenkoppel broedt, een ijsvogel vliegen! De eerste keer dat ik die hier weet zitten!
De teller staat nu op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 5
Na week 4 stond de teller op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Een eerder rustige week met een routinewandeling langs de kuikens. Die van koppel 2 krijgen al een witte borst! Ik heb wel geen nieuwe kuikens ontdekt. Ook de dodaars was weer te zien.
De teller blijft dus op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 6
Teller:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Deze week was al wat meer de moeite. We hebben de dodaars niet gezien, verder alles goed met de kuikens. Al vroeg in het bos zagen we een Vlaamse gaai, en aan de grote vijver de eerste eendenkuikens hier. Pas toen we bijna weer naar buiten gingen, gebeurde er nog iets bijzonders. We zagen de eendenmoeder met haar kuikens weer en hadden een conversatie met een andere bezoeker, die al een hele tijd probeerde te fotograferen hoe een grote bonte specht jongen voedert. Daarvoor stond hij bij een boom waar spechten hun nest hadden. Dat weten we nu ook weeral. Opeens begonnen de eenden achter ons luidruchtig te kwaken en weg te zwemmen. Al snel bleek waarom: een vos kwam aan de kant van de vijver, bleef even kijken naar ons, en haastte zich toen terug. Toen de moeder met haar kuikens daarna terug zwom, probeerde ik de kuikens nog eens te tellen: negen of tien, was mijn besluit. (Een later bezoek zou tien bevestigen.)
Hierdoor staat de teller op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 10
Grote bonte specht: ?
Nu zijn jullie weer helemaal bij. Op het moment dat jullie dit lezen, is de eerste grote update al online. Dat artikel gaat over mijn ervaringen van vandaag, week 7.
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
Zoals gisteren gemeld moeten week 4, 5 en 6 er nog door voor ik grote updates kan plaatsen. En we hebben een aantal bijzonderheden in petto.
Week 4
De teller na week 3:
Meerkoet: 6
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Dit was een week vol verrassende aanwezigheden. Ik had al een grote bonte specht zien vliegen, en zag al meteen dat koppel 3 kuikentjes had. Eerst zag ik er twee aan de rand van het nest, waar één ouderdier op zat. Even later zag ik slechts één kuiken meer. Maar plots kwamen er twee hoofdjes vanonder het het dier op het nest uit, en even later nog drie. Zes kuikentjes dus in totaal. De volgende verrassing was een kuifeend op de rattenvijver, die ik de hele tijd goed kon observeren. De kuikens van koppel 2 waren er nog alle zes. Ook ontdekte ik vandaag een nieuw nest van de meerkoeten: 4. Een grote verrassing in de grote vijver was dit keer een dodaars! Hij dook de hele tijd onder en dan even weer boven. Toen ik terugwandelde naar de uitgang zag ik nog een groene specht vliegen, en nu wordt het helemaal gek. Op de terugweg naar huis zag ik boven hetzelfde riviertje waar ook een meerkoetenkoppel broedt, een ijsvogel vliegen! De eerste keer dat ik die hier weet zitten!
De teller staat nu op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 5
Na week 4 stond de teller op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Een eerder rustige week met een routinewandeling langs de kuikens. Die van koppel 2 krijgen al een witte borst! Ik heb wel geen nieuwe kuikens ontdekt. Ook de dodaars was weer te zien.
De teller blijft dus op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 6
Teller:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Deze week was al wat meer de moeite. We hebben de dodaars niet gezien, verder alles goed met de kuikens. Al vroeg in het bos zagen we een Vlaamse gaai, en aan de grote vijver de eerste eendenkuikens hier. Pas toen we bijna weer naar buiten gingen, gebeurde er nog iets bijzonders. We zagen de eendenmoeder met haar kuikens weer en hadden een conversatie met een andere bezoeker, die al een hele tijd probeerde te fotograferen hoe een grote bonte specht jongen voedert. Daarvoor stond hij bij een boom waar spechten hun nest hadden. Dat weten we nu ook weeral. Opeens begonnen de eenden achter ons luidruchtig te kwaken en weg te zwemmen. Al snel bleek waarom: een vos kwam aan de kant van de vijver, bleef even kijken naar ons, en haastte zich toen terug. Toen de moeder met haar kuikens daarna terug zwom, probeerde ik de kuikens nog eens te tellen: negen of tien, was mijn besluit. (Een later bezoek zou tien bevestigen.)
Hierdoor staat de teller op:
Meerkoet: 12
Waterhoen: 0
Wilde eend: 10
Grote bonte specht: ?
Nu zijn jullie weer helemaal bij. Op het moment dat jullie dit lezen, is de eerste grote update al online. Dat artikel gaat over mijn ervaringen van vandaag, week 7.
De andere afleveringen van jaargang 1 nog eens lezen?
Aflevering 1
Het broedseizoen is begonnen. Raf is getuige van de eerste kuikentjes.
Lees hier aflevering 1.
dinsdag 2 juni 2015
Broeddagboek #1 (jg.1)
Hallo allemaal,
Ik ben een tijdje geleden begonnen aan een nieuw fictief MasterPlan (ik hou nog even geheim voor welke zoo), maar nu kom ik op de proppen met een nieuwe reeks, want de lente is nu al een tijdje in het land. Sommigen zien de terugkeer van de zwaluwen of het eerste ei van de kieviten als het teken van de lente, anderen de terugkeer van de Antwerpse nijlpaarden Hein, Hermien en Imani naar hun buitenverblijf. Voor mij persoonlijk is hét teken van de lente wanneer de meerkoeten beginnen te nestelen. Lente betekent voor mij: broedseizoen. Want in en rond een klein natuurgebiedje (ik zal het in deze reeks onder de schuilnaam 'Kikkerbos' noemen, naar de vele kikkers die er leven) volg ik al enkele jaren de broedsels van de vogels op de voet op. Aan de rand van dit gebied liggen enkele vijvers, waar jaarlijks wordt gebroed. Deze vijvers zijn onlangs aangepakt. De meerkoeten stelen de show ieder jaar weer met hun schattige kuikens en hun talrijke territoriale driften. Dit jaar is het niet anders, en toen ik dit weekend de kuikens nog eens ging checken bedacht ik om een broeddagboek te openen. Ik ben al een week of zes bezig, en ik ga één à twee keer per week, maar toch wil ik nog beginnen met het openen. Ik zal eerst de achterstand inhalen door er een heleboel informatie door te rammen: ziehier de eerste drie weken.
PS: Omdat ik nog maar pas op het idee ben gekomen voor deze reeks, heb ik nog geen foto's gemaakt. Ik zal er voor de volgende afleveringen wel maken.
Week 1
Ik ga voor één van de eerste keren dit jaar eens checken, ik heb er zin in, nu ik de laatste tijd in de buurt vaak dodaarsjes zie. Het nestelgedrag is al volop bezig, ik heb al twee nestjes. Ik vreesde voor een minder 2015, maar de meerkoeten zijn toch weer aanwezig. Ik kan nu al niet wachten op de kuikentjes. Op de twee traditionele nestelplaatsen (1 en 2) heb ik al een nest ontdekt. Op deze plaatsen wordt al jaren gebroed, al toen ik de nestjes voor het eerst begon op te volgen. Ik heb een niet zo nauwkeurig plan gemaakt (enkel van de vijvers, niet van het natuurgebied), waarop ik de broedplaatsen en enkele merkwaardige landschapselementen kan duidelijk maken. Dit plan bevat enkel de vijvers, niet het grote bos dat het gebied ook omvat. De grote vijver loopt nog verder door in de richting van het pijltje '4'.
De kuikenteller na week 1:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 2
Vorige week eindigden we met dit op de teller:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Nu is het pas echt begonnen. De meerkoeten hebben hun nesten al bezet en ik heb vandaag ook een nieuw nest opgemerkt (ongenummerd), dat een beetje buiten het natuurgebied aan de kant van een riviertje ligt. Vandaag inspecteerde ik al wat goede kijkplaatsen om de broedsels straks allemaal goed te kunnen observeren. Op waarnemingen.be zag ik dat de dodaars en de krakeend (die ik vorige week dus zag) hier zijn gespot. Tot nog toe nog steeds geen kuikentjes, de teller blijft:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 3
De teller staat na vorige week als volgt:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Maar daar is nu verandering in gekomen! Bij meerkoetkoppel 2 zag ik de eerste kuikens van dit jaar: wel zes, wat tamelijk hoog is. Ook heb ik onlangs een nieuw koppel ontdekt dat ik zeker zal volgen (3). Deze vijver was vroeger helemaal bedekt met groen, je kon amper zien dat het een vijver was. Zijn oude naam 'moerasvijver' stamt nog uit die tijd. Nu de vijvers zijn aangepakt en uitgediept is het een vijver als een andere. Nu heb je veel beter zicht, en heb ik dus een meerkoetkoppel ontdekt. Nu hebben we er al vier!
De teller is gestegen:
Meerkoet: 6
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Dit was dan het einde van de eerste aflevering. Het is wel degelijk de bedoeling dat ik voor elke week (vanaf week 7) één grote update met foto's zal plaatsen. In de tweede aflevering ram ik week 4, 5 en 6 erdoor en dan zitten we hopelijk op schema. Ik blijf intussen de nestjes opvolgen.
Tot de volgende keer!
Raf
Ik ben een tijdje geleden begonnen aan een nieuw fictief MasterPlan (ik hou nog even geheim voor welke zoo), maar nu kom ik op de proppen met een nieuwe reeks, want de lente is nu al een tijdje in het land. Sommigen zien de terugkeer van de zwaluwen of het eerste ei van de kieviten als het teken van de lente, anderen de terugkeer van de Antwerpse nijlpaarden Hein, Hermien en Imani naar hun buitenverblijf. Voor mij persoonlijk is hét teken van de lente wanneer de meerkoeten beginnen te nestelen. Lente betekent voor mij: broedseizoen. Want in en rond een klein natuurgebiedje (ik zal het in deze reeks onder de schuilnaam 'Kikkerbos' noemen, naar de vele kikkers die er leven) volg ik al enkele jaren de broedsels van de vogels op de voet op. Aan de rand van dit gebied liggen enkele vijvers, waar jaarlijks wordt gebroed. Deze vijvers zijn onlangs aangepakt. De meerkoeten stelen de show ieder jaar weer met hun schattige kuikens en hun talrijke territoriale driften. Dit jaar is het niet anders, en toen ik dit weekend de kuikens nog eens ging checken bedacht ik om een broeddagboek te openen. Ik ben al een week of zes bezig, en ik ga één à twee keer per week, maar toch wil ik nog beginnen met het openen. Ik zal eerst de achterstand inhalen door er een heleboel informatie door te rammen: ziehier de eerste drie weken.
PS: Omdat ik nog maar pas op het idee ben gekomen voor deze reeks, heb ik nog geen foto's gemaakt. Ik zal er voor de volgende afleveringen wel maken.
Week 1
Ik ga voor één van de eerste keren dit jaar eens checken, ik heb er zin in, nu ik de laatste tijd in de buurt vaak dodaarsjes zie. Het nestelgedrag is al volop bezig, ik heb al twee nestjes. Ik vreesde voor een minder 2015, maar de meerkoeten zijn toch weer aanwezig. Ik kan nu al niet wachten op de kuikentjes. Op de twee traditionele nestelplaatsen (1 en 2) heb ik al een nest ontdekt. Op deze plaatsen wordt al jaren gebroed, al toen ik de nestjes voor het eerst begon op te volgen. Ik heb een niet zo nauwkeurig plan gemaakt (enkel van de vijvers, niet van het natuurgebied), waarop ik de broedplaatsen en enkele merkwaardige landschapselementen kan duidelijk maken. Dit plan bevat enkel de vijvers, niet het grote bos dat het gebied ook omvat. De grote vijver loopt nog verder door in de richting van het pijltje '4'.
De kuikenteller na week 1:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 2
Vorige week eindigden we met dit op de teller:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Nu is het pas echt begonnen. De meerkoeten hebben hun nesten al bezet en ik heb vandaag ook een nieuw nest opgemerkt (ongenummerd), dat een beetje buiten het natuurgebied aan de kant van een riviertje ligt. Vandaag inspecteerde ik al wat goede kijkplaatsen om de broedsels straks allemaal goed te kunnen observeren. Op waarnemingen.be zag ik dat de dodaars en de krakeend (die ik vorige week dus zag) hier zijn gespot. Tot nog toe nog steeds geen kuikentjes, de teller blijft:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Week 3
De teller staat na vorige week als volgt:
Meerkoet: 0
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Maar daar is nu verandering in gekomen! Bij meerkoetkoppel 2 zag ik de eerste kuikens van dit jaar: wel zes, wat tamelijk hoog is. Ook heb ik onlangs een nieuw koppel ontdekt dat ik zeker zal volgen (3). Deze vijver was vroeger helemaal bedekt met groen, je kon amper zien dat het een vijver was. Zijn oude naam 'moerasvijver' stamt nog uit die tijd. Nu de vijvers zijn aangepakt en uitgediept is het een vijver als een andere. Nu heb je veel beter zicht, en heb ik dus een meerkoetkoppel ontdekt. Nu hebben we er al vier!
De teller is gestegen:
Meerkoet: 6
Waterhoen: 0
Wilde eend: 0
Dit was dan het einde van de eerste aflevering. Het is wel degelijk de bedoeling dat ik voor elke week (vanaf week 7) één grote update met foto's zal plaatsen. In de tweede aflevering ram ik week 4, 5 en 6 erdoor en dan zitten we hopelijk op schema. Ik blijf intussen de nestjes opvolgen.
Tot de volgende keer!
Raf
Abonneren op:
Posts (Atom)