C staat voor Colchester

Hallo allemaal,
Het is intussen al een maand geleden dat ik in Colchester Zoo was, maar ik heb het beste deel van de foto's nog maar recent ontvangen, vandaar dat het lang duurde voor ik dit artikel schreef. Vandaag dus een bespreking over deze zoo in verschillende aspecten. Ik ga het artikel doen in de vorm van een alfabet. Voor elke letter heb ik een woord gekozen dat bij deze dierentuin past.
Wat ik er eigenlijk van vond? Goed. Het park is netjes en er zijn amper verblijven die niet acceptabel zijn voor de dieren. Het personeel was vriendelijk, en de educatie was misschien nog wel het beste punt. Al vind ik de soortbordjes persoonlijk spuuglelijk, door hun grote en losse tekstjes trekken ze meer aan en ik las de bordjes dus ook zelf meer dan anders. De 'Nature Area' is ook een absolute topper op het vlak van educatie, daarover straks meer. Het park was, zoals ik verwacht had, te vergelijken met Amnéville. Eén van de betere zoos in zijn land, niet bij de absolute toppers, maar dagvullend en altijd de moeite waard om het te bezoeken. Bovendien hebben ze een goede apencollectie, waar enkele nieuwe soorten voor mijn bij zaten. En in de (trouwens complete) collectie zaten nog wat zeldzaamheden verstopt. Al met al eindigt deze zoo dus niet in mijn top 5, maar wek in mijn top 10. Laat ik mijn bespreking beginnen met een plan van het park voor oriëntatie en stukjes over de meest herkenbare continenten.


Apen:
Dierentuinen in Frankrijk hebben bijna altijd een grote kattencollectie. Daarbij kan het hun niet schelen of het raszuivere dieren zijn: hoe sensationeler hoe beter. In Colchester Zoo zag ik slechts vier soorten: Amoerluipaard, Amoertijger, Zuid-Afrikaanse cheetah en leeuw. Alleen die laatste zijn vermoedelijk niet raszuiver. Het gebrek aan katten compenseert deze zoo met een grote collectie apen, vooral Zuid-Amerikaanse apen. Iets dat ik toejuich, want als je kan kiezen tussen een kat, die altijd slaapt, en een aap, kies ik wel voor een aap. In de collectie zaten verschillende soorten. Ik zag voor de eerste keer gelada's, een mantelaapje, vier roodkruinmangabeys, twee rode titi's, L'Hoëstmeerkatten, en natuurlijk de grote zeldzaamheid van het park: roodrugsaki's. Deze apen zie je slechts in drie Europese dierentuinen, en zijn erg bijzonder om te zien. Ook heeft het park onder meer  huzaar-, slinger- en capucijnapen, veel klauwaapjes en mandrils. Achter de schermen huizen momenteel ook nog Françoislangoeren.


Bears of the Rising Sun:
Een nieuwer verblijf is 'Bears of the Rising Sun', voor twee Maleise beren. Het is een aardig verblijf geworden, en vooral de educatie is dik in orde. Hier leer je over het leven van honingberen, maar vooral ook over hun bedreigingen en hun gebruik voor hun gal. De twee beren van de zoo zijn overigens gered uit Zuid-Oost-Azië, en de verhalen van de twee beren komen uitgebreid aan bod. Aangrenzend is 'Clock of the Mountain', met rosse neushoornvogels. En vlakbij ligt ook een klein vlindergebouwtje in Colchesterstijl: bescheiden maar gezellig met gebruik van het typische hout.

Chimpamzee Lookout:
Dit verblijf was het laatste deel van ons bezoek, en je vind er uiteraard chimps. Er wordt momenteel gebouwd aan een nieuw buitenverblijf, dus alle chimps zaten binnen, waaronder een bijzondere bruine chimpansee. In dit gebouw vind je ook een verblijf met spitssnuitkrokodillen, al zag ik er enkel vissen.

Doolhof:
Een aantal jaren geleden had ik al eens een verslag gelezen over Colchester Zoo, waarin stond dat de verblijven nogal rommelig door elkaar stonden en dat alles een doolhof was. Voor het deel in het begin was dit ook echt waar. Een wirwar aan gebouwen en verblijven maakten het onmogelijk je te oriënteren. Gelukkig dat strepen op de grond je de weg wijzen. In dit eerste deel vind je allerhande kleinere diersoorten, het is een leuk deel met leuke soorten: aapjes, reptielen, amfibieën, vissen, luiaarden...

Edge of Africa:
Een ongetwijfeld populaire attractie is 'Edge of Africa'. Eerst is er een groot Afrikaans gebouw met binnenverblijven voor allerhande koudbloedige dieren (reptielen, amfibieën, vissen en ongewervelden), maar er zijn ook de binnenverblijven voor allerhande dieren met een buitenverblijf: de savanne met zebra's, Rotschilds, zuidelijke witte neushoorns, struisvogels en grijze kroonkraanvogels, maar ook huzaarapen en dwergnijlpaarden. In de directe omgeving leven aardvarkens en olifanten. Ook hier weer goede educatie over hun UmPhafa Nature Reserve, waar trouwens 1 pond per ticket naartoe gaat. Daarna kom je in het eigenlijke 'Edge of Africa', met verblijven voor penseelzwijnen, Syrische rotsklipdassen en L'Hoëstmeerkatten, cheetah, mandril, dikdik en grijze kroonkraanvogel, mandril, wrattenzwijn en gevlekte hyena. Dit leek al een ouder gebied maar nog steeds de moeite, op de kleine en simpele perken van de penseelzwijnen en hyena's na allemaal leuke verblijven.

Familiar Friends:
Even verder is er een kinderboerderij-deel, naast de 'Wallaby Walkabout'. De perken hier zijn niet groen, ze zijn overwegend oranje door de ondergrond. Op de perken lopen hier geiten, kippen, alpaca's, guanaco('s?) en een Darwins nandoe. Tussen de gieten en kippen kan je wandelen, of je bekijkt ze gewoon vanuit de het overdekte platform. In het midden van het plein is trouwens een afgezet en overkapt stuk waar ezels stonden, maar naar het schijnt staan er soms ook verschillende paardenrassen.

Gieren:

















Ik heb het overgeslagen in het 'Edge of Africa'-deel, maar hier heb ik het er nog even over: naast de savanne is er een gierenvolière, die je bekijkt onder de overkapping naast de savanne. De volière is niet bepaald groot, maar het is wel een mooi verblijf met een grote groep gieren. En waar je normaal vooral vale gieren ziet, zie je hier naast twee vale gieren een grote groep zeldzamere witruggieren: een tiental vogels. Elders in het park zijn ook een rij volières met twee koningsgieren, gevolgd door laplanduilen en twee condors.

Huizen:
In Colchester Zoo zijn er misschien geen grote overdekte attracties, je kan wel veel van de binnenverblijven van de dieren zijn, al dan niet zelf binnen. Er is bijvoorbeeld een gebouw waar je de binnenverblijven van verschillende soorten grote schildpadden kunt zien, binnen bij de kune kunes kan je ratten ontdekken, en ook van de savanne, olifanten, dwergnijlpaarden, otters, leeuwen, woestijnvossen, miereneter, aardvarkens, tijgers, luiaards, veel apen, lars, orangs en veel meer.

Iguana:
Op het plan van de zoo staat twee keer 'Iguana'. Het tweede verblijf is in het huis 'Worlds Apart' in het doolhof van Zuid-Amerika. Na verblijven met anaconda, gifkikkers en een aquarium kom je bij een open verblijf voor neushoornleguanen. Het is een mooi verblijf, en het is de eerste keer dat ik deze soort zag zonder glas ervoor.

Eerst kwam je echter nog groene leguanen tegen in een klein kasje. Hier leven ook twee soorten lanschildpadden en een geografisch misplaatste Filipijnse zeilhagedis.

Jakhals:

Een dier dat we niet hebben gezien. Colchester Zoo heeft naast een meer een rij met verblijven voor drie soorten hondachtigen (en wanderoes). De timberwolven zagen we niet, de Afrikaanse wilde honden daarentegen waren actief aan het stoeien. Er zijn ook zadeljakhalzen in Colchester Zoo, al zij niet te zien vanafde route. Het reed niet de dag van ons bezoek, en anders had ik het waarschijnlijk toch niet genomen. Jammer dat ze deze zeldzame diersoort niet aan het wandelpad zetten. Ze zouden perfect in het wolvenverblijf kunnen leven, ik vind het wolvenverblijf trouwens zelfs meer geschikt voor jakhalzen dan voor wolven.

Killer Instincts:

Colchester Zoo heeft, even verder dan de Japanse tuin met eenden en kois, een Display Arena waar dagelijks verschillende presentaties gegeven worden. Het zijn geen grootschalige shows zoals bv. in Beauval, en al zeker niet op een werkdag als deze met amper volk. Vanaf het terras waar we lunchten. Zagen we nog net het einde van de vorige show, 'American Adventure'. Het passeren van een kerkuil en neusberen had me nieuwsgierig gemaakt om de volgende presentatie, 'Killer Instincts', mee te pikken. Tussen de twee presentaties in mochten verschillende vogels (een woestijnbuizerd, een blauwgele ara en een geelvleugelara), hun vleugels even strekken en een paar rondjes vrij vliegen. Een goede bestemming voor deze arena tussen de displays in. Uiteindelijk zat er dertien man in het publiek voor de laatste voorstelling van de dag. In 'Killer Instincts', kwamen een torenvalk, een kerkuil, de neusberen en een lannervalk voorbij. Neusberen had ik nog niet eerder in een presentatie zien opdraven, hier kwamen ze vlakbij en demonstreerden ze hun klimvaardigheden.

L:
Toen ik nadacht over dit artikel had ik een goed woord met een L, jammer genoeg ben ik dat nu vergeten. Ik hoop dat ik er nog eens op kom.

Madagascar:
Een ander gebied waar de educatie dik in orde is is 'Lost Madagascar'. Hier is een heel gebouw vol educatie en een platform met uitkijk op de maki's, de enige dieren die wij hier hebben gezien. Er zijn twee verblijven met ringstaartmaki's. In het eerste zagen we vanaf een brug die je ook langs de gelada's en binturong voert een groep met jongen, het tweede kan je doorwandelen als je het treintje neemt. We namen het treintje niet (misschien reed het zelfs niet), en vanaf de platform zagen we ook geen dieren in dit nochtans degelijke verblijf. Vanaf het platform was er wel zicht op de Mangabey Mangrove met roodkopmangabeys, een leuke nieuwe soort voor mij. Buiten zaten twee mannetjes, binnen twee nieuwe vrouwtjes. Een keer kwamen de mannetjes ook naar een aangrenzend binnenhok.

Nature Area:
Dit gebied is absoluut het beste deel van Colchester Zoo, misschien wel een van de beste 'exhibits' die ik ooit heb gezien. Het maakt hun slogan 'Action for the Wild' helemaal waar en de educatie is van ongekend niveau. Vaak zeggen dierentuinen dat educatie belangrijk is om mensen kennis te laten maken met de bedreigingen van dieren, en ze zo aan te sporen om daar iets aan te doen. Er is geen plek waar dat beter is gelukt dat in de 'Nature Area'. Het ligt helemaal achteraan in het park, achter 'Tiger Territory' en 'Island Dwellers'. De oppervlakte is groot genoeg om een imposant ijsberen- of gorillaverblijf te bouwen, zelfs voor olifanten is er plaats. (Als alles wat je ziet tenminste eigendom van de zoo is.) Maar niet hier, hier is er een natuurreservaat waar wilde dieren worden aangetrokken. Je maakt niet alleen kennis met de lokale fauna, het staat er ook vol praktische voorbeelden van hoe je dieren het in je eigen tuin naar hun zin kunt maken. Wij hebben alvast een lieveheersbeestjeshotel naar Colchesters voorbeeld in onze tuin. Naast vogels (een fazant zat vlak naast het pad te eten, maar er waren ook kraaien, een eend met kuikentjes, een vink...) zijn hier insecten en allerlei waterdieren te zien. Bovendien is dit een prachtig, rustgevend plekje waar je even kan ontspannen in het midden van je wandeling door de zoo. Een topplekje! In de toekomst zullen ze dit nog verder uitbreiden, een fase 2 zal niet meer lang op zich laten wachten.

Orang-mannen
Ondertussen zijn er in Europa al een aantal serres met Zuid-Oost Aziatisch thema, denk aan Wenen, Planckendael, Praag, Chester en kleinere varianten zoals in ZOOM. Deze regio heeft een opvallend grote biodiversiteit en talloze endemische soorten. Colchester heeft ook een versie van dit idee, in zijn eigen bescheiden stijl: 'Orangutan Forest'. In Colchesters grootste project aller tijdenzijn Rajang en Tiga de sterren. Rajang, geboren op 14 juni 1968 in Chester Zoo, is een hybride orang-oetanman, en vast wel de meest indrukwekkende orang die ik ooit heb gezien. Hij bezit alle typische kenmerken van een volwassen man: lange dreadlocks, wangplaten en een borstzak. Tiga is een zuiver Borneose jonge knaap, geboren in 2001 in Twycross Zoo. Het verblijf is niet een megaverblijf, maar in orde voor een mannenduo. (Overigens zijn er maar weinig écht goede orangverblijven in dierentuinen, orangs brengen veel tijd door in de bomen en daar wordt te weinig rekening mee gehouden in verblijven.) Naast orangs leven er in de serre ook verscheidene vissoorten, er is zowel een zoet- als een zoutwateraquarium. De educatie is zowel binnen als buiten interactief en goed.
Achter het verblijf ligt een ruïne van een oude kerk, vreemd om te zien in een zoo.

Pinguïns
Hulboldtpinguïns vind je op twee plaatsen in de zoo, aan het einde van Zuid-Amerika. 'Penguin Shores' is het eerste verblijf dat je tegenkomt als je de aangegeven route volgtn hier is een kweekgroep met onderwaterzicht. Je bent in een gebouw, en aan de linkerkant zijn twee kleine verblijven. Eén voor pannenkoekschildpadden (hebben we enkel gezien in 'Edge of Africa') en nog één voor waaierduiven. Twee soorten die niet in Zuid-Amerika passen, maar de schildpadden waren volgens mij jongen en de waaierduiven hadden in Azië een leegstaand verblijf. Misschien zitten ze hier allebei wel tijdelijk, of gewoon als opvulling.
'Inca Trail' is een ander deel met naast pinguïns een tweede doodshoofdaapjesverblijf en een nabije volière voor rode ibissen en alweer gouden leeuwaapjes. Hier is geen onderwaterzicht, maar naast het klassieke zich op een outdoor-pinguïnverblijf ook een apart strandje waar je heel dicht bij de dieren kon komen. Dit verblijf zag er nieuwer uit dan het vorige, maar met slechts weinig pinguïns. Op het strandje waren er een paar en er lag er één in een broedhol. Jammer dat ze niet alle pinguïns in dit verblijf zetten en 'Penguïn Shores' ombouwen tot een verblijf voor een soort eend of ander waterdier.

Q:
Nadeel van een alfabetartikel: zoek maar eens iets beginnend met de letter q. En al zekker in een dierentuin zonder quokka's en quetzals, en waar nooit quagga's hebben geleefd. Wel vroeger kruisingen tussen zebra's en ezels. Dat kun je zien op de borden bij sommige verblijven die je tonen welke dieren er vroeger leefden.

Rotswerk:
Slanke otters zijn een handelsmerk van Colchester, dankzij het grote kweeksucces. Hun verblijven kun je herkennen aan de bescheiden stijl en het kenmerkende hout. Maar ook het slechte rotswerk is typisch voor Colchester. Voor mijn bezoek had ik het al veel gelezen: het rotswerk in Colchester is overal aanwezig en spuuglelijk. Zo alomtegenwoordig was het rotswerk niet, maar toegegeven: er waren inderdaad wel een heel aantal verblijven met slecht kunstrotswerk, maar ook geslaagde pogingen. Het absolute dieptepunt was het poeltje van de hyena's. Kijk zelf maar.

Suricata Sands:
Stokstaartjes vind je in vierhonderd Europese dierentuinen, maar in Colchester zijn ze leuker gepresenteerd dan standaard. Dat komt vooral dankzij de grote en actieve groep. Er waren een zeventiental actieve stokstaartjes die gebruik maakten van de rotswand en boomstronk om op uitkijk te gaan staan, en dat allemaal tegelijk. Het was leuk om te zien hoe ze steeds maar heen en weer renden, en ondertussen de woestijnbuizerd die werd 'uitgelaten' in de gaten hielden. Je zou haast vergeten dat het ook een prima verblijf is in vergelijking met veel anderen. Enkel in Keulen is de kolonie misschien nog iets levendiger. Daar zaten een dertigtal dieren, en je kon er naar blijven kijken. Je zag altijd wel iets nieuws.

Tunnel:
Vaak heb je in aquariums haaientunnels. In Colchester zijn geen haaien, maar in 'Playa Patagonia' heb je een onderwatertunnel bij Patagonische zeeleeuwen. Vijf vrouwtjes zwommen heen en weer over de tunnel, een keer met hun rug naar boven, een keer met hun buik naar boven. Je kan ze ook onder water bekijken vanuit een gebouw vol educatie en buiten vanbovenaf.

Unieke soorten:
Hoewel Colchester Zoo niet bekend staat voor zijn grote of speciale collectie, hebben ze toch enkele bijzonderheden. Naast de apen die ik eerder besproken heb, leven in 'Edge of Africa' een paar mannelijke Syrische rotsklipdassen bij de groep L'Hoësten. Net als die van Artis stammen ze uit Osnabrück, die dieren uit Egypte haalden. Verder zijn ze nergens anders in Europa te zien.
De luidruchtige Indochinese slanke otters hebben ze sinds 2010, toen ze een koppel importeerden en een vrouwtje uit het RSCC haalden. Ondertussen hebben ze al veel gekweekt. Wij zagen negen otters, en er zijn in 2013 twee vrouwtjes naar Praag gegaan. Verder in Europa enkel nog in Kent.
Colchester Zoo zou ook één van de twee Mindanao rosse neushoornvogels in Europese dierentuinen hebben, naast een Luzon. Ik heb de twee neushoornvogels gezien, die met de wittige snavel zou de Mindanao moeten zijn. Een foto staat bij 'Bears of the Rising Sun'.
De bruine chimpansee is geen aparte ondersoort, maar wel zeldzaam.

Varanen, varanen, varanen:
In 2006 haalde Colchester twee vrouwtjes voor 'Dragons of Komodo'. In 2010 kwam er een mannetje uit Praag. Het kweekkoppel bewees zich meteen vruchtbaar. In 2013 was het de eerste keer prijs. In totaal zijn er 20-30 kleintjes geboren. Sommigen zijn vertrokken naar elders, maar veel kom je gewoon overal in het park tegen. In het eigenlijke (snikhete) 'Dragons of Komodo' vind je de imposante volwassen man, zijn kind uit 2013 en een Cubaanse krokodil. Het vrouwtje is jammer genoeg onlangs gestorven. Kleinere jongen vind je overal in binnenverblijven, tien heb ik er gezien in totaal. Twaalf Komodo's op één dag, dat is meer dan ik in de rest van mijn leven heb gezien! Terwijl de verzorger even langs kwam voor een praatje, mochten we tanden van het mannetje vasthouden die de verzorgers hadden gevonden in het verblijf.

Wilds of Asia:
Er is een lang pad van het begin tot helemaal achteraan in het park waar overwegend Aziatische dieren leven. Je komt langs vele ruime kooien en enkele gebouwtjes. Dieren die hier leven zijn panters, zwartkoplars, pythons, beren, neushoornvogels, Komodo's, wanderoes, tijgers, Visayazwijnen, Prins-Alfredherten, rode panda's, dwergotters, binturong, slanke otters. Het wordt onderbroken door de hondenverblijven en de volières, maar al met al kan je wel spreken van een Azië-thema in Colchester. Bij de zwartkoplars, die ik daarvoor enkel vaag had gezien in Planckendael, was een kleintje en stond er een gecrashte jeep in de mooi beplante buitenkooi.

X:
Wel, euhm, ja.

Yellow-breasted capuchin:
Geelborstcapucijnapen waren de eerste dieren die we zagen nadat we binnenkwamen in de zoo. (De condor die we vanaf de parking zagen niet meegeteld.) Er leeft een kweekgroep in het oude berenverblijf. Net als vele andere primaten in het park hebben ze kartonnen dozen in het verblijf als gedragsverrijkking. In het begin zagen we slechts twee apen, maar er kwamen er steeds meer bij naargelang we er langer stonden. Achter de capucijnapen ligt een van de twee verblijven voor slingerapen.

Zuid-Amerika:

Een gebied bij de inkom is grotendeels gereserveerd voor Zuid-Amerikaanse diersoorten. Er leven hier vooral veel kleine aapjes (type tamarin, klauwaapje etc.) en zoetwatervissen, maar ook reptielen, luiaarden, pinguïns, zeeleeuwen, ibissen enz. Een heel fijn plekje is het doorloopverblijf met goudkopleeuwaapjes en witgezichtpenseelaapjes. De penseelaapjes laten flink van zich horen en zijn heel leuk om te zien. Ze klimmen actief rond, zo ook boven het pad. Als je 'Worlds Apart' buitengaat, heb je een gelijkaardig deel. Hier kunnen de rode titi's, witgezichtpenseelapje, gouden leeuwaapjes en voor luiaarden actieve luiaarden echter niet bij de bezoekers, als zijn ze heel dichtbij met een lage afscheiding.

P.S.: Er was nog een diersoort die ik nog nooit had gezien die ik op mijn lijstje heb kunnen optekenen, en dat was wel heel onverwacht. In Keulen was er al een onschuwe rode eekhoorn die uiteindelijk werd weggejaagd door een kind. Hier waren wij getuige van een grijze eekhoorn die kwam eten op een houten reling rechtover de gelada's. Wij twee waren wel de enige bezoekers in de buurt. Hij bleef lang zitten, hupte verder en ging verder met knabbelen. Uiteindelijk ging hij weg. Deze invasieve soort komt oorspronkelijk uit Amerika en heeft de rode eekhoorn in grote delen van Groot-Brittannië verdreven.